maandag 7 november 2011

Verwerkingsopdracht Het woeden der gehele wereld van Maarten 't Hart

Verwerkingsopdracht "Het woeden der gehele wereld'' van Maarten 't Hart
Deel 1
Voor dit leesverslag heb ik het boek ‘Het woeden der gehele wereld’ van Maarten ’t Hart gelezen. Ik vond het boek leuk en ook best interessant. In het begin was het eigenlijk heel moeilijk voor mij om door te lezen, omdat ik het een beetje saai vond. Daar heb ik dan ook, voor mijn doen, heel lang over gedaan. Pas nadat er iemand vermoord was, vond ik het interessant worden. Vanaf dat moment wilde ik alleen maar doorlezen, omdat ik wilde weten wie de moordenaar was. Ik denk dat ik daarom het begin van het boekverkort zou hebben als ik de schrijver was. Ik vond het wat langdradig en ik kon moeilijk doorlezen. Ook deed de schrijver op sommige punten er ook wel aardig lang over bij de uiteindelijke informatie te komen. Soms irriteerde mij dat, maar meestal maakte dat het verhaal wel spannender. Niet dat het boek heel spannend was, want het is natuurlijk geen avonturenroman. Wel was ik zeer nieuwsgierig naar de moordenaar en ik vond het spannend om te lezen hoe het verhaal loopt.
In het boek staat eigenlijk een belangrijke gebeurtenis centraal: de moord op een agent. Dat bepaald het leven van Alexander Goudveyl, omdat hij de moordenaar heeft gezien. Er is zelfs een pistool op hem gericht. Zijn verdere leven blijft deze gebeurtenis belangrijk, omdat hij naar de moordenaar blijft zoeken. Soms niet zo duidelijk, maar als hij iets op het spoor is, blijft hij speuren naar de moordenaar. De hoeveelheid gebeurtenissen was dus juist goed, omdat de moord de enige echt belangrijke gebeurtenis is in het boek. Er zijn natuurlijk wel meer momenten die belangrijk zijn, omdat door deze hij de moord kan oplossen. Ze zijn precies genoeg om bij de afloop te komen. De afloop zelf vond ik, toen ik hem de eerste keer las, een beetje teleurstellend. Maar toen ik het einde nog een keer overlas, dacht ik dat niet meer. Het is goed op deze manier, de hoofdpersoon heeft er vrede mee.
De personen die in het boek voorkwamen waren zeer levensecht. Het waren gewone mensen, die je elke dag op straat tegen zou kunnen komen. De hoofdpersoon kreeg ook met allerlei dagelijkse dingen te maken, dus het zou zomaar een echt persoon kunnen zijn. Hij verandert in het boek ook veel, want je volgt hem bijna zijn hele leven. Ik kan me ook inleven in hem. Ik weet natuurlijk niet hoe het is om een pistool op je gericht te hebben en dat iemand vlakbij bij vermoord zou zijn kan ik me ook moeilijk indenken, maar ik snap wel dat Alexander wil weten wie de moordenaar is. Ik begrijp ook dat dit hem zijn hele leven blijft volgen en dat hij ontzettend nieuwsgierig is naar de moordenaar. Ik zou ook willen weten wie dat was.
In het begin van het verhaal kon ik moeilijk doorgaan met lezen, zoals ik al eerder heb verteld. Na de moord was het vlot leesbaar, al werden sommige momenten een beetje onleesbaar, omdat die erg saai waren. Dat gebruikte de schrijver erg veel woorden, die ik nutteloos vond. Hij had in veel minder woorden bij de uiteindelijke belangrijke informatie kunnen komen. Op sommige momenten was Alexander ook wel een beetje saai. Het verhaalperspectief, vertelt vanuit Alexander was wel goed gekozen. Hij is nu eenmaal diegene die bij de moord was en door vanuit de ik-persoon te vertellen word je meegesleurd in zijn zoektocht en zijn gedachten. Ook gaat het over zijn leven en wie kan nu iets beter vertellen over iemands leven dan diegene zelf? Ik vond het een goed perspectief en meestal ook leuk om te lezen. Het proloog is dan niet vanuit zijn perspectief, maar vanuit een alleswetende verteller. Dit is ook goed gekozen, omdat het proloog een inleiding afspeelt en Alexander niet bij deze gebeurtenis was. Hij kon dus niet de details vertellen.
In het begin van het boek geeft de hoofdpersoon een uitleg over de plek waar hij zijn jeugdjaren heeft doorgebracht. Dus vertelde hij ook over het taalgebruik van deze plek. Ook noemde hij een aantal woorden, die daar gebruikt werden met de betekenis. Ik had niet gelijk door dat je die betekenissen zou moeten onthouden, maar dat bleek dus wel het geval. Die woorden kwamen erg vaak voor en ik moest vaak opzoeken wat ze nou ook al weer betekenden. Dat vond ik wel erg irritant, maar aan de andere kant is het ook wel weer leuk dat de schrijver woorden van die streek gebruikt. Dat maakt het verhaal toch wat echter. De dialogen waren wel goed te begrijpen en waren ook op een natuurlijke wijze weergegeven. Er was wel sprake van een dialect, maar deze kon ik goed begrijpen en was niet storend. Ik vond dat het juist bij het verhaal paste.
Deel 2
Beknopte verhaalanalyse en beoordeling

Titel: Het woeden der gehele wereld
Auteur: Maarten ’t Hart
Verschijningsjaar: 1993

Subject
Uitwerking
Inhoud
Alexander Goudveyl groeit op een in streng gelovig dorpje. In zijn jeugdjaren wordt er een moord gepleegd, die nooit opgehelderd is. Deze moord blijft hem de rest van zijn hele leven achtervolgen.
Thema
-          De moord op een agent
-          Klassieke muziek speelt een hele grote rol in Alexanders leven
-          Evenals het geloof, dat erg aanwezig is in (vooral) zijn jeugdjaren
Motieven
-          Moord
-          Muziek
-          Geloof
Personen
Alexander Goudveyl, wil de moordenaar vinden van agent Vroombout.
Historische tijd en ruimte
Drie periodes:
-          14 mei 1940 (proloog)
-          Er wordt niet echt een duidelijk tijd aangegeven, vanaf dat Alexander 12 is tot en met zijn studie (Vroombout wordt vermoord in 1956)
-          Ook bij de derde periode is de tijd niet aangegeven, het zal ongeveer 20 jaar na de moord zijn.
Het speelt af in het dorpje Maassluis. Ook speelt een klein gedeelte af in Leiden, omdat Alexander daar studeert.
Titelverklaring
Onderschrift
De componist Bach roept in cantate 80 het woeden der gehele wereld en bezweert het ook weer. Later zingt Joanna ook een lied van Fauré waar een regel in staat die te vertalen is met ‘het woeden der gehele wereld.  
Verteller (perspectief)
Ik = Alexander
Het proloog wordt verteld door de alleswetende verteller.
Genre
Detectiveroman
Spanning
De moord op agent Vroombout
De ontknoping
Stijl
Dialect, maar wel leuk geschreven, in het begin wat saai, daarna wordt het spannend.
Waardering in recensies
De meeste critici waren lovend
Persoonlijke waardering
Ik vond het best een leuk boek, ik geef het een 7,5.

woensdag 7 september 2011

Leesautobiografie

Hier is de leesautobiografie die we in moesten leveren:

1)   Ik heb heel veel verschillende boeken gelezen en vaak zijn het romans die me echt bij blijven. Een van de boeken is, omdat het een verdrietig, maar ook een mooi verhaal is: Voor ik doodga van Jenny Downham. Ook is Hoe ik nu leef van Meg Rosoff me bijgebleven, doordat het een apart verhaal is. De vaak afwezige leestekens maken het verhaal lastig te lezen, maar ook wel erg mooi.
2)    Ik lees het liefst op bed of op een lekker zittende stoel. Heel vaak lees ik ’s middags op mijn zitzak of ’s avonds in bed. Dit vond ik vroeger al de fijnste manier om boeken te lezen en nu nog steeds. Ik vind het altijd heel moeilijk om een boek neer te leggen als ik eenmaal begonnen ben, omdat ik altijd graag het einde wil weten.
3)    Ik heb niet echt genres waarvan ik veel of juist niet houd. Ik lees ook eigenlijk alle genres. Stripboeken vind ik wel leuk, maar ik lees ze niet echt vaak. Waarschijnlijk doordat ik eigenlijk meer van ‘’gewone boeken’’ houd. Soms heb ik wel eens een periode dat ik een bepaald genre niet leuk vind. Meestal duurt dat niet erg lang. Als een boek te saai is of heel erg lijkt op een ander boek dat ik al eerder gelezen heb, leg ik het meestal weg. Op dit moment heb ik een beetje genoeg van probleemboeken, maar dat kan over een paar weken anders zijn.
4)    Ik denk dat ik rond niveau 3 zit. Ik heb uit die lijst al 2 boeken gelezen die ik leuk vond (Gebr. van Ted van Lieshout en Schijnbewegingen van Floortje Zwigtman) en als ik zo naar de punten bij de niveauaanduiding van niveau 3 kijk, zie ik wel wat overeenkomsten. Ik vind het leuk om ook wat moeilijkere boeken te lezen van hoger niveau, maar ze moeten wel interessant blijven.
5)    Ik denk dat ik literatuur wel leuk vind, want ik houd in ieder geval van boeken lezen. Toch vind ik het ook wat minder, omdat ik nu boeken moet gaan lezen die ik in eerste instantie niet zou hebben gekozen. Aan de andere kant is het dan ook wel weer goed om deze boeken te lezen, zodat je leeskennis wat verbreed wordt. Lezen voor de lijst vind ik niet erg, omdat ik zoals ik al eerder zei van lezen houd en ik boeken meestal aardig snel begrijp.